 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Забыць Венэцыю.
А заадно – і Рым.
І Дрэздэн, і Верону, і Варшаву.
Ёсьць толькі неба, шэрае, як дым,
Над горадам, зь якога не зьязджаюць.
Хто выдумаў –
не акуеш душы?
І на яе ланцуг знайсьці ня цяжка.
І тут таксама можна добра жыць
Між комінам, і сьметнікам, і пляшкай.
Вось толькі – пра Венэцыю...
Пра сон,
Пра мора, сьмерць ад пацалунку мора,
Пра вітражы гатычныя акон,
Каменных львоў
і брукаваны дворык –
Забыць... Забыцца...
Што Гекуба – нам?
Што мы – Гекубе?
Гамлеты бяз трона.
Квадратныя вітрыны нашых крам
Цямней і таямнічай водаў Роны.
Нібы гандола, месяц праплыве,
Мой човен залаты, маё чаканьне.
І ліст асеньні на сухой траве
Зблісьне тужліва
маскай карнавальнай...
Забыць Венэцыю.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
